بررسی رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده و ادراک شایستگی با پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان دختر

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده و ادراک شایستگی با پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان دختر متوسطه دوم سپیدان انجام شد. روش تحقیق ، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره ی متوسطه ی دوم دبیرستان شهرستان سپیدان به تعداد ۱۶۴۵ نفر در سال تحصیلی ۱۴۰۲ - ۱۴۰۱ بود. تعداد ۳۲۰ نفر دانش آموزان با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. در این پژوهش از سه ابزار جمع آوری اطلاعات ، شامل دو پرسشنامه ی الگوهای ارتباطی خانواده که بر مبنای ابزار الگوی ارتباطات خانواده مک لئود و چفی ۱(۱۹۷۲، به نقل از کوئرنر و فیتزپاتریک ۲، ۲۰۰۲) ساخته شده است ، پرسشنامه ی اداراک شایستگی هارتر۳ (۱۹۸۲) و معدل دانش آموزان در نوبت اول سال تحصیلی ۰۲-۱۴۰۱ به عنوان ملاک پیشرفت تحصیلی استفاده شده است . تجزیه و تحلیل داده های پژوهش با روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی انجام گرفت . در سطح آمار توصیفی از میانگین و انحراف معیار و در سطح آمار استنباطی در ابتدا آزمون کالمو گروف اسمیرنف برای سنجش نرمال بودن داده ها و سپس برای بررسی داده های پژوهش از آزمون های ضریب همبستگی و رگرسیون ساده و چند گانه به شیوه همزمان در نرم افزار ۲۴spssاستفاده شد.نتایج نشان می دهد که بین الگوهای ارتباطی خانواده و ادراک شایستگی با پیشرفت تحصیلی رابطه ی معنی داری وجود دارد. به صورت جزیی تر بین ادراک شایستگی در ابعاد شناختی ، اجتماعی ، جسمانی و ارزشمندی کلی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین بین ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده با پیشرفت تحصیلی رابطه ی معنی داری وجود دارد.البته الگوی ارتباطی گفت و شنود به صورت مثبت پیشرفت تحصیلی را پیش بینی می کنند اما الگوی ارتباط خانوادگی همنوایی این کارایی را ندارد.

Keywords:

الگوی ارتباطی خانواده , ادراک شایستگی , پیشرفت تحصیلی .