بررسی رابطه بین رفتار جرات مندانه با بهبود تاب آوری دانش آموزان پسر پایه چهارم ابتدایی شهر شهرضا

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش استرس تحصیلی بر اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان پسر پایه چهارم ابتدایی شهر شهرضابود. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان پسر پایه چهارم ابتدایی شهر شهرضا به تعداد ۲۵۲۰ نفر می باشند. با توجه به جدول مورگان بر اساس نمونه گیری در دسترس ۳۷۷ نفر انتخاب شد. ابزار اندازه گیری دو پرسشنامه استرس تحصیلی گادزلا (۱۹۹۱) و پرسشنامه اهمالکاری تحصیلی تاکمن( ۱۹۹۱ )می باشد. ضریب اعتبار پرسشنامه ها به روش آلفای کرونباخ در استرس تحصیلی ۸۸/۰ و پرسشنامه اهمالکاری تحصیلی ۷۳/۰ به دست آمد و پایایی تایید گردید. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون با نرم افزار SPSS ۲۰ مورد تحلیل قرار گرفتند.نتایج نشان داد استرس تحصیلی با اهمالکاری تحصیلی در سطح ۹۹ درصد رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و استرس تحصیلی توانسته ۶۵ درصد تغییرات اهمالکاری تحصیلی را پیش بینی کند.

Keywords:

استرس تحصیلی , اهمالکاری تحصیلی , دانش آموزان.