پژوهشی در زمینه اثرات آموختن هوش هیجانی به دانش آموزان ابتدایی بر کاهش پرخاشگری و افزایش سازگاری فردی و اجتماعی

از هوش هیجانی می توان برای ساختن محیطی مساعد برای یادگیری و برقراری ارتباط موثر استفاده کرد تا بتوان آزادانه نیازها و انتظارات خود را برای کسب حمایت از سوی رئیس ، معلم یا سایر همکاران ابراز کنیم خود آگاهی ، خود انگیزش ، همدلی و مهارت های ارتباطی ابزاری مطمئن برای بهبود یادگیری و ارتقا کیفیت زندگی محسوب می شود که در نهایت جامعه نیز از آن بهره مند می شود.گر چه آزمون های هوشی کاربرد زیادی در سنجش هوش دارد اما از طرق مختلف معلمان و دانش آموزان می توانند هوش هیجانی را تقویت کرده و در نتیجه به ارتقا یادگیری کمک نمایند. در هر یک از مراحل یادگیری معلم می تواند با دانش آموزانی که مشکل دارند جداگانه صحبت کند. اگر موفق شویم موانع عاطفی و هیجانی را شناسایی کنیم گامی به طرف قبول مسئولیت ، اعمال و تصمیمات و گزینه های انتخابی خویش برداشته ایم و نتیجه اش کمک به بهره وری ، کسب خود آگاهی و خود کنترلی بیشتر است.عزت نفس پایین با ناتوانی در بیان احساسات و فقدان مهارت های ارتباطی رابطه دارد. در نتیجه با توجه به علل ایجاد کننده وموثر دربروز آسیب های اجتماعی مانند خودکشی ، خشونت، رفتارهای بزهکارانه و اختلالات روانی مانند افسردگی ، اضطراب یا وسواس ،متخصصان علوم رفتاری، برنامه ای را برای توانایی های شناختی ، ذهنی و روانی افراد تدوین کرده اند.

Keywords:

هوش هیجانی , پرخاشگری , سازگاری فردی اجتماعی , دانش آموزان , یادگیری