بررسی بیگانگی اجتماعی در بین دبیران دبیرستان های متوسطه شهر تبریز

هدف ­از انجام این ­تحقیق بررسی بیگانگی اجتماعی دبیران دبیرستان های شهر تبریز بود. روش تحقیق، پیمایش بود. جامعه آماری دبیران زن و مرد دبیرستان های شهر تبریز درسال­ تحصیلی ۹۱-۱۳۹۰ به ­تعداد ۱۳۲۴۷ بودند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۳۷۳  نفر برآوردگردید و نمونه به شیوه طبقه ای متناسب با حجم نمونه انتخاب گردید. گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد بیگانگی اجتماعی ملوین­سیمن و پرسشنامه محقق ساخته، انجام گرفت. به­ منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری t و r پیرسون استفاده شده است. نتایج نشان داده که ­بیگانگی اجتماعی برابر ۶۲/۴۶ با انحراف معیار ۴۲/۱۶ به ­دست آمده که در حد متوسط بوده است. با استفاده ازآزمون t نتایج  نشان ­داد که بیگانگی­ اجتماعی ­بر اساس جنست دبیران معنی دار نبود. ولی با وضعیت تاهل معنی دار بود و دبیران مجرد بیگانه تر از دبیران متاهل بودند. هم­چنین بیگانگی با مدرک تحصیلی و سابقه تدریس دبیران نیز معنی دار  به­دست آمد و دبیران با مدرک تحصیلی پایین بیگانه تر از دبیران با تحصیلات پایین بودند و دبیران با ­سابقه تدریس پایین بیگانگی­ ­اجتماعی بالایی داشتند. اما بیگانگی اجتماعی  بر اساس وضعیت شغلی معنی دار  به­دست نیامده است.

Keywords:

بیگانگی اجتماعی , بی قدرتی , بی هنجاری , انزوای اجتماعی , دبیران , تبریز