تاثیر کامپازیت قابل جریان به عنوان لاینر زیر ترمیم آمالگام در استحکام شکست دندانهای خلفی اندو شده

مقدمه : ترمیم های چسبنده در دندانهای خلفی بعد از درمان ریشه میتوانند باعث افزایش استحکام دندان گشته و در ضمن کاهش ریزنشت ترمیم را بهمراه داشته باشند. هدف از این مطالعه ارزیابی تاثیر کامپازیتهای قابل جریان بعنوان یک لاینر و همچنین یک فاکتور اسپلینت کننده داخلی در استحکام شکست دندانهای مولر درمان ریشه شده بعد از ترمیم با آمالگام بود. مواد و روش ها : در این مطالعه که به صورت موازی و مداخله گرانه انجام شد، مقاومت به شکست دندانهای مولر درمان ریشه شده بررسی گردید که دارای تهیه حفرات کلاس II سه سطحی (MOD) و کلاس II سه سطحی بهمراه کوتاه نمودن کاسپهای لینگوال بودند. هر گروه براساس نوع ترمیم به چهار زیرگروه تقسیم شد : ۱ و ۲ ) Tetric flow و آمالگام با و بدون پست پیش ساخته ۳ و ۴ ) کوپالایت و آمالگام با و بدون پست پیش ساخته. گروه کنترل شامل دندانهای مولر سالم و دست نخورده بود. بعد از ترمیم، نمونه ها برای ۲۴ ساعت در درجه حرارت ۳۷ درجه و ۱۰۰% رطوبت نگهداری شدند و سپس دندانها مستعد ۰۰۰/۵۰۰ سیکل جویدن بهمراه استرس حرارتی (°c۵ و °c۵۵) گشتند.  آنالیز آماری داده ها به توسط آنالیز واریانس و دانکن با ضریب اطمینان ۹۵% انجام شد.  یافته ها : دو عامل پست و تهیه حفره به طور معنی داری از نظر آماری بر یکدیگر تاثیر متقابل داشتند (P<۰.۰۵). به این معنی که بدون وجود پست ترمیم هایی که کاسپ را پوشش داده بودند باعث افزایش استحکام شکست دندان شدند. پست و تتریک فلو هر کدام به تنهایی تاثیری بر استحکام شکست دندانها نداشتند. گروه کنترل نسبت به گروههای آزمایشی بالاترین میزان استحکام شکست را دارا بود (P<۰.۰۵). نتیجه گیری : در بیمارانی که دچار اکلوژن مناسب هستند کوتاه کردن کاسپهای لینگوال و سپس ترمیم با آمالگام بدون استفاده از پین داخل کانال میتواند روش مناسبی بحساب آید.

تاثیر کامپازیت قابل جریان به عنوان لاینر زیر ترمیم آمالگام در استحکام شکست دندانهای خلفی اندو شده Keywords:

کامپازیت قابل جریان , آمالگام , استحکام شکست