بررسی هیستولوژیک واکنش بافت همبند Rat نسبت به سه نوع گوتاپرکای آریادنت، Roeko و Diadent

مقدمه: با توجه به ساخت انواع کن های گوتاپرکا و اهمیت سیل آپیکال در موفقیت درمان ریشه، این تحقیق با هدف ارزیابی خواص بیولوژیکی گوتاپرکای  ایرانی آریادنت و مقایسه آن با دو نوع گوتاپرکای مشابه خارجی رکو و دیادنت صورت گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی invivo   ۲۹ Rat بالغ با میانگین وزنی gr۷۷/۲۰۲ تحت جراحی قرار گرفته و در پشت هر حیوان چهار برش ایجاد شد. در سه محل قطعه ای از سه نوع گوتاپرکای فوق الذکر کاشته شد و برش چهارم بعنوان کنترل منفی در نظر گرفته شد. حیوانات در دوره های زمانی ۱۵، ۳۰ و ۶۰ روزه کشته شدند و از  بافت همبندی زیر جلدی نمونه برداری شد. تمام نمونه ها تحت بررسی های هیستوپاتولوژی در ارتباط با یک متغیر تعداد سلولهای التهابی مورد بررسی قرار گرفتند. آنالیز آماری داده ها توسط آنالیز واریانس یکطرفه و دانکن با ضریب اطمینان ۹۵% انجام شد. یافته ها: نتایج مشاهدات هیستوپاتولوژیک نشان داد که گوتاپرکای آریادنت بطور معنی داری نسبت به دو گوتاپرکای مورد مقایسه در دوره ۱۵ روزه دارای  بیشترین خاصیت تحریکی می باشد و بدن Rat نسبت به آن واکنشهای شدیدتری نشان می دهد. ولی گوتاپرکای آریادنت در دوره های طولانی تر (۳۰ روزه و ۶۰ روزه) دارای نتایج یکسانی با دو نوع گوتاپرکای Roeko وDiadent  می باشد و اختلاف آماری معنی داری از نظر قابلیت سازگاری بافتی میان آنها مشاهده نشد. نتیجه گیری: گوتاپرکای آریادنت را می توان بعنوان جانشینی برای گوتا پرکاهای خارجی بکار برد.

Keywords:

گوتاپرکا , کاشت زیر جلدی , سازگاری بافتی