تاثیر درمان با پروتز کامل بر سطح سرمی آهن و اسید فولیک در بیماران بخش پروتز دانشکده دندانپزشکی مشهد

مقدمه: تغذیه بیماران بی دندان و تامین رژیم غذایی آنها به نحوی که بتوانند نیازهای غذایی بدن خود را تامین نمایند در ارائه پروتز کامل باید همواره مدنظر باشد و هدف از ارائه این پژوهش، سنجش سطح سرمی آهن و اسیدفولیک در بین تعدادی از مراجعه کنندگان به بخش پروتز دانشکده دندانپزشکی مشهد، قبل و بعد از دریافت پروتزهای جایگزین و بررسی تغییرات سطح سرمی آنها است. مواد و روش ها: در این مطالعه مداخله ای، افراد مورد بررسی ۳۰ نفر از مراجعین به بخش پروتز بودند که شامل ۱۷ زن و ۱۳ مرد بود.  ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه ای استاندارد شده مشتمل بر دو بخش بود که بخش نخست حاوی اطلاعات فردی و بخش دوم شامل جدولی بود که اطلاعات مربوط به سطح اولیه و ثانویه آهن و اسیدفولیک در سرم، در آن مشخص شده بود. سطح اولیه  آهن و اسید فولیک بعد از طی مدت ۳ ماه دوره بی دندانی و سطح ثانویه نشانگر سطح سرمی این دو، سه ماه پس از تحویل پروتز کامل (دندان مصنوعی) به آنها بود. سپس برای بررسی آماری از آزمون های تی زوجی و تی مستقل استفاده شد. یافته ها: ارزیابی اطلاعات حاصله از جمعیت مورد مطالعه که میانگین سنی آنها ۶/۵۲ سال بود، بیانگر پائین بودن سطح سرمی آهن و اسیدفولیک در این افراد به نسبت افراد نرمال، چه در نمونه گیری اولیه و چه در نمونه گیری ثانویه بود. همچنین تغییرات سطح ثانویه آهن نسبت به سطح اولیه آن کاهش قابل ملاحظه ای را نشان نداد در حالی که این کاهش در مورد اسید فولیک معنی دار بود (۰۰۳/۰ P=). مطالعه این تغییرات بر حسب تفاوت جنس نیز تنها تفاوت معنی داری را در میزان سرمی آهن نشان داد (۰۱۲/۰ (P=. در حالیکه در مورد اسید فولیک تفاوتی در میزان کاهش ثانویه بین مردوزن وجود نداشت. نتیجه گیری: قرار دادن پروتزهای جایگزین در افراد بی دندان نتوانسته تاثیری در اصلاح رژیم غذایی آنها ایجاد نماید. به همین دلیل بهتر است که این بیماران در هنگام تحویل پروتز، جهت اصلاح رژیم غذایی با مکمل ها و سایر مواد، آموزش ببینند و یا دوره های کنترل، از لحاظ سلامت و تغذیه درنظر گرفته شود.

Keywords:

پروتز کامل , سطح سرمی آهن , اسیدفولیک