تاثیر رژیم غذایی و تمرین هوازی بر سطوح آمینوترانسفرازهای سرم بیماران استئاتوهپاتیت غیرالکلی

مقدمه و هدف: بیماری استئاتوهپاتیت غیرالکلی(NASH) قسمتی از طیف وسیع بیماری مزمن کبد چرب غیرالکلی است. در۹۰٪ موارد، بیماران مبتلا به NASH با غلظت بالای آمینوترانسفرازهای سرم تشخیص داده­می­شوند. هدف این پژوهش، مقایسه تاثیر رژیم غذایی و برنامه تمرین هوازی همراه با رژیم غذایی بر سطوح آمینوترانسفرازهای سرم(ALT و AST) بیماران NASH بوده­است. مواد و روش­ها: در این پژوهش، ۲۳ بیمار NASH با دامنه سنی ۲۵ تا ۵۰ سال، به ­طور تصادفی به دو گروه رژیم غذایی(۱۱ نفر) و تمرین هوازی همراه با رژیم غذایی(۱۲ نفر) تقسیم­شدند. رژیم غذایی هر دو گروه ۵۰۰ کیلوکالری کمتر از انرژی روزانه آنها بود و گروه دوم، علاوه­بر داشتن رژیم غذایی به ­مدت هشت هفته سه جلسه­ای با شدت ۵۵ تا ۶۰٪ ضربان قلب ذخیره­ در تمرین­های هوازی (پیاده­روی، جاگینگ و دویدن) شرکت­کردند. آمینوترانسفرازهای سرم پیش و پس­از مداخله به روش فتومتریک اندازه­گیری و نتایج با استفاده از تی استیودنت همبسته و مستقل در سطح معنی­داری ۰۵/۰>P آزمایش­شدند.  نتایج: تغییرات درون­گروهی مقادیر ALT و AST سرم بیماران گروه رژیم غذایی تفاوت معنی­داری نداشت؛ اما همین تغییرات در گروه تمرین هوازی همراه با رژیم غذایی معنی­دار بود. مقایسه میان­گروهی، تفاوت معنی­داری را در سطوح آمینوترانسفرازهای سرم نشان­داد.  نتیجه ­گیری: کاهش آمینوترانسفرازهای سرم به سبب کاهش عوامل پاتوژنز بیماری، کاهش التهاب هپاتوسیت­ها و بهبود عملکرد سلول­های کبدی به­وجود­می­آید. به­احتمال، برنامه تمرین هوازی توام با رژیم غذایی در مقایسه با رژیم غذایی با کاهش آمینوترانسفرازهای سرم تاثیر بهتری بر پیشگیری، کنترل و درمان بیماری NASH دارد.

Keywords:

رژیم غذایی , تمرین هوازی , آمینوترانسفرازها , کبد چرب غیرالکلی