طراحی مدل برون سپاری اماکن ورزشی با رویکرد نظریه داده بنیاد

هدف از پژوهش حاضر طراحی مدل برون سپاری اماکن ورزشی کشور با رویکرد نظریه داده­بنیاد بود. روش تحقیق از نوع کیفی با رویکرد تحلیل سیستماتیک بود. جامعه آماری شامل کلیه خبرگان (مدیران سابق سازمان تربیت­بدنی، مدیران کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش و جوانان و اساتید مدیریت و بازاریابی ورزشی) فعال در حوزه ورزش بود. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت بر مبنای اشباع نظری به صورت غیراحتمالی هدفمند و تکنیک گلوله برفی انتخاب گردید (۱۷ نفر). جهت گرداوری داده­ها از مصاحبه نیمه­ساختار یافته استفاده شد. روایی ابزار با استفاده از روش­های روایی­سنجی کیفی مطلوب ارزیابی شد (روایی محتوایی، ضریب کاپا (۸۰/۰). برای تحلیل داده­ها از رویکرد سیستماتیک در طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شده است. نهایتا ۱۵ مقوله اصلی (بهره گیری از اسناد بالادستی، ظرفیت­های محیطی، خصوصی­سازی، برون­سپاری، مدیریتی، تبانی، قانونی، مدیریتی و بودجه، آیین­نامه­ای، حمایت از اعضای هیئت­های ورزشی، استانداردسازی امور، مدیریتی و آموزشی، پیامدهای مثبت و منفی) و ۳۷ مفهوم استخراج شد. بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده می­توان گفت که در جهت جلوگیری از فساد در برون­سپاری امکان ورزشی می­توان یک برنامه منسجم با توجه­به شاخص­های شناسایی شده تدوین نمود.

Keywords:

اماکن ورزشی , برون سپاری , سازمان ورزشی , داده بنیاد