تبیین مفهوم مشارکت سازمانی و ارائه الگوی ارزیابی آن در سازمان های دولتی ایران

زمینه : برای جلب مشارکت کارکنان در امور سازمان، مطالعات متعددی انجام و برنامه ها و الگوهای مختلفی در دنیا تجربه شده اما چالش اصلی ،عدم هم پوشانی مطالعات، ارزیابی عملکرد مشارکتی ، نقصان درک مشترک از مفهوم دقیق مشارکت و کمبود نظام جامع ارزیابی است. هدف :ارایه الگوی یکپارچه ارزیابی مشارکت درسازمانهای دولتی است. روش: از لحاظ هدف اکتشافی وتوصیفی،داده ها بصورت کیفی و به روش نظریه داده بنیاد، از ادبیات پژوهش و مصاحبه با نخبگان، کارکنان و مسئولان سازمان های دولتی دریک مقطع زمانی اخذ و با تحلیل مستمرداده ها بانرم افزارMAXQDA، روابط و ابعاد، شناسایی والگوی ارزیابی ارایه می شود که کاربردی است. یافته ها: در کدگذاری باز،۱۰۷۵کد مفهومی شناسایی و با همگرایی میان آنها، ۱۳ مقوله محوری شامل مفهوم ، فلسفه ،شرایط علی ،شرایط مداخله گر ، شرایط زمینه،شرایط محیطی ،استراتژی ،فراگرد ، شکل ، پیامدها، ارزیابی و نظام مشارکت سازمانی به دست آمد.مقوله نظام مشارکت سازمانی به عنوان پدیده مرکزی انتخاب، روابط آن بامقوله ها تبیین و طبق روش علل اربعه ارسطو، الگوی ارزیابی درچهار بعد وضعیت غایی، وضعیت مادی، وضعیت صوری و وضعیت فاعلی، ارایه شد. نتیجه گیری: این الگو وضعیت مشارکت سازمانی را براساس ابعاد حاصل ازنظریه داده بنیاد، بطورنظام مند اندازه گیری، ارزیابی و بازخوردآن در فرایند تحقق ارزش های اجتماعی تعریف شده در سازمانهای دولتی بکار میرود.

Keywords:

توانمندسازی , درگیر کار شدن , دموکراسی مشارکتی , عجین شدن با شغل , مشارکت سازمانی