بررسی رابطه دولت و جامعه در دوره جمهوری اسلامی ایران در چارچوب نظریه جوئل میگدال
Publish place: Political Science Quarterly، Vol: 19، Issue: 62
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 175
نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PSQK-19-62_003
تاریخ نمایه سازی: 5 شهریور 1402
Abstract:
هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه دولت و جامعه در دوره جمهوری اسلامی ایران در چارچوب نظریه جوئل میگدال، در پاسخ به این سوال است که با توجه به الگوی میگدال، چه رابطه ای میان دولت و جامعه در دوره ی جمهوری اسلامی وجود دارد؟ این پژوهش با رویکردی جامعه شناسانه از دولت و جامعه ایران عصر جمهوری اسلامی، در چارچوب ملاحظه ی نظری جوئل میگدال و در قالب روشی کیفی، با استفاده از روش گردآوری اسنادی اطلاعات، صورت گرفته و بر اساس نتایج، مشخص شد که در دوره ی مذکور، دولت از نهادهای رسمی و غیررسمی شکل گرفته، و وجود جامعه شبکه ای، مانعی برای شکل گیری دولت قوی و توسعه گرا به سوی تغییر و دگرگونی بوده و نیز رابطه ی میان دولت و جامعه در مولفه های موردنظر میگدال دارای تفاوت هایی بوده است؛ بدین صورت که دولت در مولفه های توانایی نفوذ در جامعه و توزیع/ تخصیص منابع، ناموفق عمل کرده است، بااین حال در استخراج منابع و مولفه ی کنترل اجتماعی عملکرد نسبتا موفقی داشته است.
Keywords:
Authors
حسن براتی پور
گروه علوم سیاسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران
اهورا راهبر
گروه علوم سیاسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران.
مرتضی منشادی
دانشیار، گروه علوم سیاسی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران