مفهوم پایداری در سازههای سنتی ایرانی؛ معماری دوره اسلامی
Publish place: 1st Conference on Structure and Architecture
Publish Year: 1386
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 7,956
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCSA01_056
تاریخ نمایه سازی: 3 مهر 1385
Abstract:
یکی از اصول معماری ایرانی که از رموز مانایی بناهای کهن این سرزمین است ؛ آن است که معماران ایرانی همواره می کوشیدند تا درکی آگاهانه و سپس پاسخی خردمندانه برای مسئله پایداری سازهیی در آثارشان داشته باشند. نوشتاری که در ذیل می آید، قصد تأمل و توجه به در بناهای تاریخی را دارد و می خواهد متذکر آن شود که قبل از هر اقدام مرمتی در حوزه میراث معماری ایرانی ؛ « شناخت سازهیی » جایگاه باید فهم کاملی از مبانی و مفاهیم سازههای سنتی را داشت. لازم به ذکر است که در این نوشتار، بازة تاریخی انتخاب شده و مورد نظر برای بحث درباره بناها، دورهیی است که اصطلاحاً به آن دوره اسلامی ایران گفته می شود. مطالب این متن شامل بررسی منشأ وجودی تفکر مهندسی سازه در معماری دوره اسلامی ایران، بحث درباره تأثیر اندیشه های فرهنگی و
تأثیر شرایط اقالیم طبیعی؛ و نهایتاً یادآوری خلأهای موجود در حوزه شناخت سازههای سنتی ایرانی است.
Keywords:
Authors
محمدباقر کبیرصابر
دانشجوی دکتری معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :