اثربخشی زوج درمانی رفتاری یکپارچه شده و زوج درمانی با الگوی گاتمن روی بی رمقی زناشویی و تاب آوری زوجین دارای تعارض
Publish place: Family Counseling and Psychotherapy، Vol: 12، Issue: 2
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 152
This Paper With 36 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FCP-12-2_001
تاریخ نمایه سازی: 5 شهریور 1402
Abstract:
انتخاب روش درمانی کارآمد در بهبود کارکردهای خانواده همواره موردتوجه مشاوران و روان درمانگران بوده است. هدف پژوهش حاضر آشکار ساختن اثربخشی رویکردهای زوجدرمانی رفتاری-یکپارچه شده و زوج درمانی گاتمن بر بیرمقی زناشویی و تابآوری زوجین متعارض بود. روش پژوهش، طرح آزمایشی تک موردی از نوع خط پایه چندگانه ناهم زمان بود. جامعه آماری دربرگیرنده همه زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره شمیم در زمستان سال ۱۳۹۹ بود. نمونه با به کارگیری روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند که دربرگیرنده ۶ زوج از مراجعین به این مرکز بودند، که با توجه به نتایج پرسشنامه کیفیت روابط زناشویی (Fletcher et al, ۲۰۰۰; citing Madani, ۲۰۱۷) جزء زوجهای متعارض قرار گرفتند و به صورت تصادفی در دو گروه جایگزین شدند. پروتکل های درمانی گاتمن (Gottman & Gottman, ۲۰۱۵) و رفتاری یکپارچه شده (Poursardar, ۲۰۲۱) در دو تا چهار مرحله خط پایه، مداخله ۱۴ و ۱۶ جلسهای و پیگیری دوماهه اجرا گردید. مشارکتکنندگان به پرسشنامههای بیرمقی زناشویی (Paniz, ۲۰۱۵) تابآوری زوجین (Connor & Davidson, ۲۰۰۳) پاسخ دادند. دادهها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا و درصد بهبودی تجزیه وتحلیل گردید. یافتهها نشان داد روش گاتمن در هم سنجی اثربخشی با روش رفتاری-یکپارچه شده از دید اندازه تغییر، فراگیری و پایداری، فراگیری و پایداری بیشتری داشته و تراز بهبود زوج های متعارض در روش گاتمن و رفتاری یکپارچه شده در مرحله پس از درمان و پیگیری به ترتیب، بیرمقی زناشویی (۵۵/۴۴) و (۱۴/۳۷) و تابآوری زوجین (۶۹/۴۵) و (۷۹/۳۸) درصد بود. بر پایه نتایج به دست آمده می توان گفت بهرغم اثربخشی دو روش مداخله، روش گاتمن، نقش کارسازتری در بهبود و کاهش بیرمقی زناشویی و تابآوری زوجین داشته است.
Keywords:
Authors
داود جلالوند
دانشجوی دکتری روان شناسی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران.
کورش گودرزی
استادیار، گروه روان شناسی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران .
جواد کریمی
دانشیار، گروه روان شناسی، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران
ابوالقاسم یعقوبی
استاد گروه روان شناسی، دانشکده علوم اقتصادی و اجتماعی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :