بررسی کارکرد تکنیک تاپسیس فازی در بهبود سنجش کارایی شعب بانک ها با استفاده از تکنیک DEA

سنجش کارایی سازمان های مختلف و مقایسه کارایی بین واحدهای آنها، از جمله مسایل مهمی است که امروزه در ادبیات اقتصادی مورد توجه قرار گرفته است. در میان سازمان های مختلف، بانک ها به عنوان یکی از مهم ترین نهاد های هر نظام اقتصادی مطرح اند. بنابراین، با توجه به نقش مهم بانک ها در توسعه کشور و هم چنین تعدد شعب آن ها، اندازه گیری کارایی شعب بانک حائز اهمیت می نماید. هدف اصلی این مقاله بررسی اثرات لحاظ نمودن میزان اهمیت داده ها (نهاده ها و ستاده ها) در مدل تحلیل پوششی داده ها می باشد. بر این اساس، ابتدا سیستم مفهومی ارزیابی کارایی شعب بانک تعریف شده و سپس میزان اهمیت ورودی ها و خروجی ها با استفاده از تکنیک تاپسیس فازی محاسبه شد تا بعدا در تکنیک DEA مورد استفاده قرار گیرد. در مرحله بعد، کارایی شعب در قالب مدل تحلیل پوششی داده ها فرموله شد و سپس محاسبه گردید. در پایان نیز به منظور تحلیل اثرات به کارگیری میزان اهمیت داده ها، کارایی شعب بدون لحاظ نمودن میزان اهمیت داده ها مجددا محاسبه شده تا کارایی شعب، در دو حالت مورد مقایسه قرار گیرد. نتایج نشان می دهد استفاده از میزان اهمیت داده ها (نهاده ها و ستاده ها)، توانسته است سنجش کارایی شعب بانک با استفاده از تکنیک DEAرا دقیق تر نموده و بنابراین موجب افزایش روایی این تکنیک شود.

Keywords:

اهمیت داده ها , تحلیل پوششی داده ها , شعب بانک , کارایی , واحدهای تصمیم گیری