مقایسه روش های تولید درون تنی و برون تنی رویان در گوسفند

از روشهای لقاح آزمایشگاهی و سوپراوولاسیون به منظور تولید رویان در گوسفند می توان بهره برد. هدف از انجام این طرح بررسی عملکرد این دو روش به منظور تولید تجاری در گوسفند بود. از تخمدان های با منشا کشتارگاهی برای تولید رویان به روش برون تنی استفاده شد. تخمک های استحصال شده به مدت ۲۴ ساعت در محیط کشت بلوغ قرار گرفتند. سپس اسپرم نژاد رومانوف یخ گشایی شده برای لقاح مورد استفاده قرار گرفت. لقاح به مدت ۱۸ ساعت انجام شد و زیگوت های احتمالی ۸ روز در محیط کشت قرار گرفتند. درصد لقاح، مرولا و بلاستوسیست به ترتیب در روزهای دوم، پنجم و هشتم پس از لقاح مورد ارزیابی قرار گرفتند. به منظور انجام سوپراوولاسیون از ۵ راس میش نژاد دالاق استفاده شد. میش های با سن ۲ سال و یک شکم زایش بودند. برای هر میش به مدت ۱۴ روز از اسفنج واژینال آغشته به پروژسترون استفاده شد. ۳۶ ساعت پیش از برداشت اسفنج، به هر میش ۱۰۰۰ واحد هرومون Ecg تزریق شد. ۳۵ تا ۴۰ ساعت پس از برداشت اسفنج، تلقیح مصنوعی به روش لاپاراسکوپی تلقیح درون رحمی با اسپرم رومانوف یخ گشایی شده انجام گرفت. به میش های تلقیح شه ۱۰۰ واحد هورمون HCG تزریق شد و ۶ روز پس از تلقیح مصنوعی عمل فلاشینگ رویان ها انجام شد. نتایج نشان داد تنها در دو راس از میش های مورد مطالعه سه عدد فولیکول گراف قابل مشاهده بود.

Keywords:

لقاح ازمایشگاهی , سوپراوولاسیون , تخمک , بلاستوسیست , رویان