اثر کاربرد قبل از برداشت اسید هیومیک روی بهبود عمر انبار مانی توت فرنگی (Fragaria × ananassa Duch.) رقم پاروس
Publish place: Pomology Research، Vol: 7، Issue: 2
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 69
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_RIP-7-2_002
تاریخ نمایه سازی: 6 شهریور 1402
Abstract:
به منظور ارزیابی تاثیر محلول پاشی غلظت های مختلف اسیدهیومیک بر حفظ کیفیت پس از برداشت میوه توت فرنگی رقم پاروس، پژوهش حاضر در یک گلخانه ای در جیرفت در قالب طرح آماری کاملا تصادفی با ۴ تکرار اجرا گردید. برای این منظور بوته های توت فرنگی با غلظتهای صفر، ۱۲/۵، ۲۵ و ۵۰ میلی گرم بر لیتر اسید هیومیک در مرحله شروع گلدهی محلول پاشی شدند. میوه ها پس از برداشت در دمای ۱ درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی ۵±۹۰ درصد به مدت ۲۰ روز نگهداری شدند و صفاتی شامل سفتی، مواد جامد محلول کل، اسیدیته، میزان پوسیدگی، کاهش وزن، اسیدیته قابل تیتراسیون میوه ها طی انبارمانی، اندازه گیری شدند. نتایج بدست آمده نشان داد، تیمار ۵۰ میلی گرم بر لیتر اسید هیومیک، بیشترین اثر را روی حفظ استحکام میوه (سفتی)، مواد جامد محلول کل و اسیدیته قابل تیتراسیون داشت. میوه های تیمار شده با اسیدهیومیک۵۰ میلی گرم بر لیتر، کمترین درصد کاهش وزن، پوسیدگی و اسیدیته را طی انبارمانی نشان دادند. سایر تیمارها نیز با شاهد تفاوت معنی دار داشتند. براساس نتایج پژوهش حاضر، غلظت ۵۰ میلی گرم در لیتر اسید هیومیک بیشترین تاثیر را در حفظ کیفیت پس از برداشت و افزایش عمر انبارمانی میوه توتفرنگی رقم پاروس داشت.
Keywords:
Authors
ژیلا رئیسی
دانشجویی کارشناسی ارشد، بخش علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران.
زهرا پاک کیش
دانشیار بخش علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران.