رفتار شهروندی سازمانی؛ واکاوی نقش برندسازی منابع انسانی در سکوت سازمانی کارکنان پلیس راهور ناجا

برند منابع انسانی به عنوان بسته ای از مزایای کارکردی، اقتصادی و روانشناسی تعریف شده که توسط استخدام فراهم و توسط شرکت شناسایی می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی رابطه بین برندسازی منابع انسانی و رفتار شهروندی سازمانی با توجه به نقش میانجی سکوت سازمانی است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت، توصیفی تحلیلی است که به روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر، کارکنان پلیس راهور ناجا تهران می باشد. حجم نمونه با استفاده از رابطه کوکران، ۱۴۰ نفر تعیین و نمونه ها به روش نمونه گیری غیراحتمالی در دسترس انتخاب شدند. به منظور گردآوری دادههای میدانی این پژوهش از پرسشنامه و برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از مدل سازی معادلات ساختاری بر اساس نرم افزار Pls -Smart استفاده شد. یافته های پژوهش حاضر نشان داد که بین برندسازی منابع انسانی و سکوت سازمانی رابطه معکوس و معناداری وجود دارد. همچنین بین سکوت سازمانی و رفتار شهروندی سازمانی رابطه منفی و معناداری یافت شد، یعنی کاهش سکوت سازمانی باعث افزایش رفتار شهروندی سازمانی میشود و بالعکس. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که سکوت سازمانی نقش تعیین کننده ای بر رفتار شهروندی کارکنان دارند. از اینرو، به فرماندهان ناجا پیشنهاد می شود که به منظور افزایش رفتارهای شهروندی در کارکنان، تاثیرات نامطلوب، سکوت سازمانی را کاهش دهند.

Keywords:

برندسازی منابع انسانی , سکوت سازمانی , رفتار شهروندی سازمانی