بررسی رفتار و صفات شخصیتی فرماندهان نظامی بر اساس بیانات امام علی(ع)

این پژوهش با هدف بررسی متن نهج البلاغه و استخراج ویژگی های رفتاری و صفات شخصیتی که امام علی (ع) برای یک فرمانده نظامی مشخص کرده اند، با دو فرضیه رفتار فرماندهان یکی از یگان های نیروی زمینی ارتش را مورد بررسی قرار داده است. روش پژوهش توصیفی- پیمایشی و هدف آن کاربردی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان یکی از یگان های نیروی زمینی ارتش است. روش نمونه گیری به شکل طبقه ای تصادفی در ۳ طبقه افسران، درجه داران و کارمندان انجام گرفت و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران به تعداد ۲۰۷ نفر محاسبه شد. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه محقق ساخته می باشد و به منظور بررسی روایی پرسش نامه از دو روش محتوایی و روایی سازه استفاده گردید. پایایی پرسش نامه به روش آلفای کرونباخ ۹۲۶/۰ به دست آمد. مقایسه نتایج پژوهش با بیانات امام علی(ع) نشان می دهد که رفتار فرماندهان به جز در چند مورد، مناسب است و فرضیه ها تایید می گردند. نتایج نشان می دهد رفتار فرمانده با زیردستان در خصوص نیکوکاری به زیردست، رسیدگی به امور زیردستان در مشکلات شخصی، عذر پذیر بودن، عدم رعایت فاصله قدرت، آموزش زیردستان با عمل و... وضعیت مناسبی برخوردار است اما رعایت عدالت، مشورت و عدم خود رایی، برخورد قدرتمندانه با قدرتمندان از وضعیت خوبی برخوردار نیستند و پایین تر از حد متوسط هستند. همچنین صفات شخصی فرماندهان در خصوص تقوا و پاک دامنی، ثابت قدم و استوار بودن، صبر و شکیبایی، انتقادپذیری و راست گویی و صداقت از وضعیت مناسبی برخوردار است؛ اما فروتنی و تواضع و دوستدار ستایش نبودن پایین تر از حد متوسط می باشند.

Keywords:

رفتار , صفات شخصیتی , نهج البلاغه , فرمانده نظامی