نگاهی به خداشناسی یهود در قرآن مجید

قرآن مجید خداشناسی یهود را در کنار دیگر تعالیم، متون مقدس و شخصیت های این دین، مطرح کرده و درباره آن داوری کرده است. با اینکه قرآن اصل خداشناسی یهودی را مورد تایید قرار داده است، اما در عین حال اموری را در این باره به یهودیان نسبت داده و آنان را مورد مواخذه قرار داده است. قرآن مجید به یهود نسبت می دهد که عزیر را پسر خدا خوانده اند، عالمانشان را رب خود گرفته اند، خود را فرزند خدا دانسته اند، خدا را فقیر و خود را غنی خوانده اند، و به خدا نسبت بخل داده اند. برخی این پرسش را مطرح می کنند که یهودیان در کجا به چنین چیزی قائل بوده اند. آنان بر این باورند که این موارد، یا برخی از آنها را نمی توان در متون موجود یهودی یافت. این نوشتار در پی آن است که با بررسی موارد مطرح شده در قرآن، به این پرسش پاسخ دهد، که آیا موارد فوق به گونه ای است که باید حتما در متون یهودی ردپایی از آنها پیدا کرد و اگر این گونه است آیا در این متون وجود دارد؟