رودکی

عصر سامانی، عصر زرین و رستاخیز فرهنگ اسلامی ایرانی و دوران شکوفایی ساختارهای بزرگ فرهنگ و تمدن اسلامی ایرانی است. این دوره در تاریخ فرهنگ ایران اسلامی، عصر خردگرایی است که اوج ساختار ساختارها در آن بوده است. شعر این دوره با رودکی بالیدن را آغاز کرد، کم کم اوج گرفت و شاعران بزرگ دیگری در پی او ظهور کردند. در این گفتار راز زیبایی، ساختارمندی و ماندگاری شعر رودکی بررسی شد و سرانجام مشخص گردید که رودکی با قدرت کیمیاگرانه خود شعری آفریده که معماری زبان است. همچنین توانسته است تصویر عواطف انسانی را در زبان، موسیقایی کند. در این کار علاوه بر سهم زیاد خلاقیت فردی شاعر، جایگاه تاریخی عصر اوج ساختار ساختارها نیز بسیار موثر بوده است.

Keywords:

رودکی , شعر فارسی , ساختار ساختارها , خلاقیت فردی , نقش تاریخی.