بررسی ویژگیهای خمیرکاغذهای سودا و سودا- آنتراکینون از ساقه ذرت دانهای

در این پژوهش خمیرکاغذسازی سودا و سودا- آنتراکینون از ساقه ذرت با اعمال مقادیر مختلف قلیائی و زمان پخت، مورد مطالعه قرار گرفت. متوسط طول، قطر و ضخامت دیواره سلولی الیاف ساقه ذرت به ترتیب ۰۳/۱ میلیمتر، ۶۴/۲۳ میکرومتر و ۲۶/۵ میکرومتر اندازه گیری شد و مقادیر مواد استخراجی الکل- استن حل، سلولز، لیگنین، مواد قابل حل در هیدروکسید سدیم ۱ درصد و خاکستر به ترتیب ۱۵، ۲/۵۱، ۲۳، ۹۵/۴۵ و ۲ درصد تعیین گردید. خمیرکاغذسازی سودا با استفاده از هیدروکسید سدیم در ۴ مقدار (۱۲، ۱۴، ۱۶ و ۱۸ درصد)، زمان پخت در ۲ سطح (۱۵ و ۳۰ دقیقه)، در دمای ۱۴۵ درجه سانتی گراد (ثابت) انجام گرفت. در فرایند سودا- آنتراکینون، مقدار مصرف آنتراکینون در تمام موارد ۱/۰ درصد در نظر گرفته شد. پس از تجزیه و تحلیل نتایج خمیرکاغذهای تهیه شده، دو خمیرکاغذ با قلیائی ۱۲ و ۱۸ درصد، زمان پخت ۱۵ دقیقه و دمای ۱۴۵ درجه سانتی گراد به ترتیب به عنوان خمیرکاغذ غیرقابل رنگ بری و قابل رنگ بری انتخاب شدند. افزودن این مقدار آنتراکینون اثر معنی داری بر ویژگیهای خمیرکاغذ نداشت اما اثر آن بر ویژگیهای مقاومتی کاغذ از نظر آماری معنی دار بود. نتایج بررسی کاغذهای دست ساز نشان داد که خمیرکاغذ تولید شده با ۱۸ درصد قلیائی، ۱/۰ درصد آنتراکینون، ۱۵ دقیقه زمان پخت با طول پاره شدن (میانگین) ۲۱/۸ کیلومتر و شاخص مقاومت به کشش (میانگین) ۵۹/۸۰ نیوتن در متر بر گرم نسبت به دیگر شرایط خمیرکاغذسازی از مقاومتهای بهتری برخوردار بود. شاخص مقاومت به پاره شدن خمیرکاغذ تولید شده با ۱۲ درصد قلیائی، ۱/۰ درصد آنتراکینون و زمان پخت ۱۵ دقیقه، ۶/۱۰ میلی نیوتن در مترمربع بر گرم اندازه گیری شده است. میانگین شاخص مقاومت به ترکیدن خمیرکاغذ تولید شده با ۱۸ درصد قلیائی، زمان پخت ۱۵ دقیقه و بدون مصرف آنتراکینون (معادل ۴۷/۵ کیلوپاسکال در مترمربع بر گرم) از مقاومتهای بهتری برخوردار بودند.