تاثیر تیمار نانوذرات نقره بر سرعت خشک شدن و گرادیان نهایی رطوبت چوب صنوبر

در این مطالعه، تاثیر تیمار نانوذرات نقره بر سرعت خشک شدن و گرادیان نهایی رطوبت چوب صنوبر بررسی شد. برای این منظور، تخته های صنوبر (P. nigra) به ابعاد مقطع ۱۰۰×۷۰ سانتی متر و ضخامت های اسمی ۲۵ و ۵۰ میلی متر، به دو روش اسپری و غوطه وری و با دو غلظت سوسپانسیون نانونقره (۲۰ و ۱۰۰ پی پی ام) تیمار شدند. سپس، تخته ها در یک کوره آزمایشگاهی و به روش جابه جایی هوای گرم در دمای خشک ۶۰ درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی ۴۰ درصد، خشک شده و برای محدود کردن شار رطوبت در ضخامت تخته ها، ۴ سطح از تخته ها با رزین اپوکسی پوشانده شد. همچنین، الگوی توسعه گرادیان دما در ضخامت تخته ها طی خشک شدن بررسی گردید. نتایج نشان داد که برخلاف تخته های شاهد، در تخته های تیمار شده با نانوذرات به ویژه تخته های غوطه ور شده در نانونقره ۱۰۰ پی پی ام، گرادیان معکوس دما توسعه پیدا می کند. تخته های ۵۰ میلی متری تیمار شده با نانوذرات نقره ۱۰۰ پی پی ام در مقایسه با تخته های شاهد از گرادیان رطوبت همگن تری برخوردار بودند؛ ولی تفاوتی بین سایر تیمارها با تخته های کنترل مشاهده نشد. به رغم توسعه گرادیان معکوس دما در ضخامت تخته های تیمار شده، تفاوت معنی داری در نرخ خشک شدن بین تخته های شاهد و تیمار شده مشاهده نشد. بنابراین، می توان گفت که در فرآیند چوب خشک کنی در دمای متوسط، گرادیان دما را نمی توان به عنوان نیروی رانش مهم در حرکت رطوبت در نظر گرفت و جریان توده ای آب آزاد ناشی از گرادیان دما (اثر سورت) قابل چشم پوشی است