برنامه ریزی محیطی محله قائمیه اصفهان با تاکید بر ساماندهی مناطق جرم خیز

امروزه امنیت یا احساس ناامنی در شهرها و به ویژه شهرهای بزرگ از دغدغه های اصلی شهروندان به شمار می رود که یکی از نیازهای اولیه و اصلی انسان نیز هست و در طول تاریخ در راستای افزایش امنیت و کاهش جرم گام های بسیاری برداشته شده است. جرم خیزی و کاهش امنیت دارای مفهومی جامع است در حالی که شهر و شهرسازی به بخشی محدود از آن می پردازد. انسان خود محیط سکونتش را فراهم کرده و خود به ایجاد و نحوه زندگی در آن اقدام نموده است. از این روی کاهش جرم و جنایت، افزایش امنیت و ارتقا کیفیت محیط از ارکان اساسی زندگی شهری محسوب می شود که به طرق مختلف می توان به این مهم دست یافت. محله قائمیه، واقع در منطقه ۱۳ شهرداری اصفهان، یکی از محلات حاشیه ای اصفهان است و بخش وسیعی از مساحت آن را بافت فرسوده شهری تشکیل می دهد. قائمیه از مهاجر پذیرترین محلات اصفهان بوده که این موضوع موجب کاهش حس تعلق و هویت محلی آن شده است. هدف از این پژوهش، شناخت کلی محله قائمیه، شناسایی مناطق جرم خیز محله و بررسی رابطه میان مکان و آسیب های اجتماعی است. بدین منظور برای انجام این تحقیق با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و گردآوری داده ها از طریق اطلاعات آماری شهرداری، روش های کتابخانه ای اسنادی و میدانی (برداشت میدانی و گفتگو با ساکنان) به بررسی موضوع پرداخته شده است. در پایان این پژوهش نیز با توجه به اطلاعات به دست آمده، پیشنهاداتی در جهت ساماندهی کالبدی عملکردی محله با تاکید بر مولفه های اجتماعی ارائه گردیده است.

برنامه ریزی محیطی محله قائمیه اصفهان با تاکید بر ساماندهی مناطق جرم خیز Keywords:

ساماندهی کالبدی عملکردی , برنامه ریزی محیطی , جرم خیزی , امنیت