آموزش
معماری به عنوان
آموزش طراحی همیشه خلاقیت را تشویق می کند. آشنایی با مفهوم خلاقیت از همان اوایل کودکی افراد را نسبت به محیط زندگی شان آگاه تر می سازد. محیط ساخته شده با افراد مسئول شکل گرفته است. اگر هر فردی توانسته در دوران کودکیش با
آموزش معماری آشنا شده باشد، بنابراین این فرصت را داشته تا به آسانی به هنگام تصمیم گیری درباره محیط ساخته شده اش جایگاهی کسب کند. در این مقاله سعی داریم نگاهی مروری به نقش
آموزش معماری بر
کودکان داشته باشیم. روش پژوهش به صورت کتابخانه ای اسنادی می باشد. نتایج تحلیل ها نشان داد، امروزه حرفه و چگونگی
آموزش معماری با این شیوه با چالش های اساسی مواجه شده، به طوری که نقش سنتی معمار دیر زمانی است که در معرض تهدید قرار گرفته است. توسعه های فیزیکی بی رویه شهرها و جوامع معاصر و بحران موجود در شکل و کالبد شهرها و بناهای موجود در آنها، این امر را به اثبات می رساند. شماری از مطالعات براساس تحلیل استقرائی به این نتیجه دست یافته اند که دلایل مستدلی برای تغییر پارادایم ها در
آموزش و تعلیم وجود دارد.
کودکان برای انتقال این نگرش ها به دوران بزرگسالی، راهی طولانی در پیش دارند و از آنها انتظار می رود تا در آینده اثراتی مثبت بر جامعه داشته باشند. بنابراین
معماری کودکان امروزه بسیار حائز اهمیت بوده و باید به دقت مورد توجه قرار گیرد. با این اوصاف جنبه های گوناگون روانشناسی معماری، که در مراکز آموزشی
کودکان به کار می رود، باید از لحاظ خوانایی محیط های
معماری و چگونگی جهت یابی، شفافیت فضایی، رنگ، شکل ها، فرم ها، الگوها و مصالح مورد بحث و بررسی قرار گیرد. همچنین نحوه ی
آموزش معماری می تواند به
کودکان آموزش دهد، چگونه شهروندی مسئولیت پذیر باشند و در آینده مفید باشند.