بررسی کیفی ماندگاری بازار سنتی کرمانشاه (تاریکه بازار) از منظر پدیدارشناسی

معماری خلق فضایی زنده و پویاست که به واسطه بیان معمارانه عینیت پیدا می کند. معماری با هدف آسایش و آرامش انسان از تفکر او پدید می آید و نمی توان آن را تنها در جهت پاسخ به نیازهای مادی و فیزیکی انسان ها محدود کرد. پدیدارشناسی سعی بر آن دارد که به شناخت از پدیده، از طریق پی بردن به درک افراد از آن پدیده ، ارج نهد. در پدیدارشناسی پدیده مورد مطالعه براساس دیدگاه معرفت شناسی تفسیری، و بر پایه ذهنیت افراد و معنایی که آنان در تجربه زندگی خود از پدیده دارند، بررسی می شود. نظام تفسیر و رویکرد تحقیق حاضر پدیدارشناسی، و نظام تحلیل آن روش شناسی کیفی است و از روش نظریه ی زمینه ای برای تجزیه و تحلیل اطلاعات و ارائه ی نظریه ی نهایی استفاده شده است. در این راستا، فضای معماری در سه مولفه ی معنا و هویت، کالبد و فضا و عملکرد به صورت جزء به جزء مورد بررسی قرار گرفته است؛ در این مرحله محقق با مشاهدات میدانی از طریق مصاحبه و مطالعه کتابخانه ای، اسنادی نسبت به گردآوری اطلاعات اقدام کرده و در مرحله ی بعد هر کدام از مولفه های ماندگاری و هر یک از پدیدارهای دوگانه ی روح مکان، حس مکان هویت و دلبستگی را با رویکرد پدیدارشناختی بررسی کرده است. بررسی و تحلیل نشانه های فضایی، تنوع فضایی، تناسبات عملکردی بر امکان ماندگاری بازار در نظر گرفته شده است. در مرحله ی پایانی، با یکپارچه کردن، مقایسه، و تعمق پیرامون یافته های به دست آمده در مراحل قبلی، یک هسته تحت عنوان «خاطره انگیزی و ایجاد حس تعلق به فضا در مجموعه ی بازار و همچنین توسعه ی عملکردی در محور خطی و دوره ای رو به پیشرفت در ابعاد مختلف و حفظ گذشته ی تاریخی به عنوان عامل اصلی ماندگاری معماری بازار سنتی کرمانشاه (تاریک بازار) براساس رویکرد پدیدارشناسی انتخاب گردیده است.

بررسی کیفی ماندگاری بازار سنتی کرمانشاه (تاریکه بازار) از منظر پدیدارشناسی Keywords:

ماندگاری , بازار سنتی , کرمانشاه , پدیدارشناسی , تاریک بازار