اثر بخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در خودکارآمدی ریاضی دانش آموزان متوسطه

مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر بخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن اگاهی در خودکارآمدی ریاضی دانش آموزان متوسطه انجام شد.در یک مطالعه نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه گواه،از جامعه پژوهش که شامل تمامی دانش آموزان پایه هشتم شهر بیرجند در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بودند،۳۰ نفر واجد شرایط به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه خودکارآمدی ریاضی پور اقدم بهرنگی ۱۳۸۸ پاسخ دادند،برای گروه آزمایش ۸جلسه شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی ،هفته ای دو جلسه۹۰ دقیقه ای برگزار شد.اما برای گروه گواه آموزشی برگزار نشد.نتایج آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره نشان داد که شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی موجب افزایش خودکارآمدی ریاضی دانش آموزان شده است p<۰/۰۰۱ . بنران می توان نتیجه گرفت که این روش می تواند قابل کاربست توسط روانشناسان و مشاوران مدارس در رباطه با دانش آموزان دچار خودکارآمدی پایین ریاضی باشد

Keywords:

شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی , خودکارامدی ریاضی , دانش آموزان