سیمای امام حسین (ع) در دیوان سلیمی تونی

عصر صفویه یکی از دوره های بسیار شاخص در تاریخ تشیع است؛ با روی کار آمدن دولت صفویه سرودن شعر در مدح و رثای ائمه وشهدای کربلا برای شاعران افتخاری بس بزرگ به شمار میآمد. شاعران و نویسندگان در آثار منظوم و منثور خود به احیای نهضتعاشورا و قیام تکرارناپذیر امام حسین (ع) و ذکر مناقب خاندان عصمت و طهارت پرداختند. سلیمی تونی از جمله شاعران سرآمد ایندوره است که در دیوان اشعار خود به ذکر مناقب آل طه و به خصوص امام حسین (ع) پرداخته است. جستار حاضر با استفاده از روشتوصیفی- تحلیلی و بهره گیری از منابع دینی و کتابهای مرجع تشیع، بازتاب سیمای دینی و الهی امام سوم شیعیان را در اشعار شاعرنامبرده مطالعه کرده است. حاصل پژوهش نشان میدهد که واقعه تاریخ ساز کربلا یکی از مهمترین عوامل تشخص سبکی اشعارسلیمی تونی و از منابع الهامبخش شاعر در سرایش بسیاری از اشعار وی بوده است. پرداختن به واقعه کربلا و مظلومیت اهل بیتامام حسین (ع)، بدعهدی اهل کوفه، فضایل اخلاقی و معنوی امام حسین (ع)، وقایع مهم تاریخ زندگانی آن حضرت مانند مباهله،خلافت امام علی و امام حسن (ع) و... از جمله مباحثی است که سلیمی تونی در اشعار خود به آنها پرداخته است. حاصل سخن اینکه،این شاعر در احیا و پاسداشت ارزشهای دینی و قیام کربلا نقش چشمگیری داشته است و این ویژگی در بطن قیام تاریخی امامحسین (ع) نهفته است، قیامی که در تمام اعصار در صفحات روزگار نقش بسته و همچنان تداوم خواهد یافت.

Keywords:

امام حسین (ع) , کربلا , تشیع , اشعار سلیمی تونی