زیباشناسی بلاغی، در منظومه ی غنایی چنیسرنامه

منظومه غنایی چنیسرنامه از ادراکی بیگلاری شاعر توانای پارسی در قرن یازدهم ا ست. وی از شاعرانایرانی مقیم هندوستان است که از آرایه های لفظی و بدیعی فراوانی در چنیسرنامه استفاد کرد است،بنابراین شناخت این بعد و آشنایی با میزان استفاد از صنایع ادبی در شعروی ضروری می باشد. در این مقالهاز منظر زیباشناسی به بررسی کاربرد صنایع لفظی بدیع به صورت تحلیلی توصیفی و کنابخانه ای پرداخنهشد است. با توجه به شرح و تحلیل منظومه در حوزه زیباشناسی عظمت و زیبایی چنیسرنامه در تشبیه ها واسنعارهای زیبا و روانی الفاظ و قدرت بیان شاعراست. در حوزه زیباشناسی زیبایی ذاتی است به گونه ای کهخصوصیات لفظی و معنوی مشنرکی در چنیسرنامه وجود دارد که سبک شعر آن دور را مشخص می کند،یعنی اسنفاد از هشناد درصد سبک عراقی و نوزد درصد از سبک هندی و یک درصد از سبک خراسانی درچنیسرنامه است. مهمترین دستاوردی که از این پژوهش به دست آمد این است که کاربرد آرایه پردازی دراین داسنان به ویژه آرایه های بیان و بدیع مورد بررسی قرار گرفنه و این صنایع بر زیبایی کلام شاعر افزودو نشان میدهد ادراکی بیگلاری شاعری است صنعتگرا و از آرایه ها نهایت اسنفاد را در جهت پرورش سخنخویش برد است و کاربرد آرایه هایی چون تشبیه انواع استعار تلمیح صنعت موازنه ترصیع ایهام صنعتتضاد تناسب، تنسیق الصفات و نظایر اینها بر ارزش هنری شعر او افزود است.