راهبرد ناتو در آسیای مرکزی و قفقاز و تاثیر آن بر امنیت منطقه‎ای جمهوری اسلامی ایران

موضوع گسترش ناتو در واقع به مساله‎ی موازنه‎ی قدرت منطقه‎ای باز می‎گردد. گسترش ناتو به شرق پس از فروپاشی شوروی در دستور کار سران ناتو قرار گرفت و در دوره‎ی ریاست جمهوری بیل کلینتون به‎عنوان یک طرح عینی و در نهایت، به یک سیاست عملیاتی تبدیل شد. ناتو با تغییر رویکرد از ایده‎ی دفاع دسته‎جمعی به امنیت دسته‎جمعی، فلسفه‎ی وجود خود را حفظ کرد؛ در این نوشتار تلاش خواهد شد تا بر پایه‎ی رهیافت نوواقع‎گرایی در تحلیل روابط بین‎الملل، ادامه‎ی حیات ناتو بررسی شود. دلایل حضور ناتو در آسیای مرکزی و قفقاز را بررسی نماییم و تلاش خواهد شد تا تاثیر آن را بر امنیت ملی ایران مورد بررسی قرار دهیم؛ و در پایان به این جمع‎بندی می‎رسیم؛ حضور ناتو در آسیای مرکزی و قفقاز که در منطقه‎ی پیرامونی جمهوری اسلامی ایران قرار دارد، منجر به اتخاذ رویکرد امنیتی غیرتقابلی با غرب و همکاری با کشورهای منطقه از سوی ایران شده است.

Keywords:

ناتو , نوواقع‎گرایی , آسیای مرکزی و قفقاز , جمهوری اسلامی ایران