دیپلماسی دفاعی در پرتو رویکرد چین به مسالهی‎ امنیت

امنیت از جمله مفاهیمی است که در جهان متغیر کنونی مفهوم آن تغییر کرده و به سمت بعد ایجابی امنیت حرکت کرده است. مفهوم دیپلماسی دفاعی در این چارچوب قابل تحلیل است. چین نیز از جمله کشورهایی است که سعی کرده در نگاه امنیت‎محور خود به سمت دیپلماسی دفاعی حرکت کند و راهبردهای امنیتی خود را بر این مبنا تعریف نماید. در این مقاله، ما به‎دنبال واکاوی مفهوم امنیت دیپلماسی دفاعی چین هستیم. بنابراین، این مقاله به‎دنبال پاسخ‎گویی به این سوال است که با توجه به دگردیسی مفهوم امنیت، دیپلماسی دفاعی چین چگونه تعریف می شود؟ در پاسخ به این سوال، از «روش تحقیق کیفی» و در سطح خردتر از «روش تحقیق توصیفی- تحلیلی» و به‎لحاظ هدف روش کاربردی استفاده شده است. جمهوری خلق چین به‎عنوان یکی از کشورهای در حال توسعه دیروز و به مثابه قدرت نوظهور امروز با وجود آن‎که در ظاهر مبانی قدرت خود را در امر توسعه اقتصادی و رشد در آن زمینه تداوم بخشیده است واکاوی و جریانشناسی عملکرد دولت و نخبگان آن گویای حرکتی مدرن و پیش‎رو در برآوردن نیازهای توسعه در پرتو رویکردهای جدید به مسالهی‎ امنیت و دفاع از طریق دیپلماسی دفاعی می‎باشد. بنابراین، ملاحظه می‎شود که همزمان با رشد اقتصادی روزافزون چین، احتمال تعارض منافع اقتصادی و سیاسی- نظامی این کشور با سایر کشورها نیز افزایش یافته است؛ از این‎رو، این کشور توسل به دیپلماسی دفاعی را در پیوند با دستور کار سیاسی خود مدنظر قرار داده است. منطبق با این رویکرد، مبادله‎ی هیئت‎های نظامی و تبادل‎نظر در مورد مسائل راهبردی؛ رزمایش‎های نظامی مشترک؛ فعالیت‎های نظامی چندجانبه و همکاری‎های امنیتی در حوزه‎های غیرمتعارف، مهم‎ترین عناصر دیپلماسی دفاعی چین را تشکیل می‎دهد.

Keywords:

جمهوری خلق چین , امنیت , اجماع نخبگان , سیاست دفاعی , سیاست خارجی , دیپلماسی دفاعی