مشکلات زنان بزه دیده جرم سرقت در فرایند دادرسی کیفری مطالعه موردی دادسرای ناحیه ۱۵ تهران

بزه دیدگان به عنوان عضو فراموش شده عدالت جنایی، در کنار بزه دیدگی مستقیم ناشی از جرم ممکن است در فرایند کیفری نیز با مشکلاتی همراه شوند. این مسئله که ناشی از برخورد نامناسب نهادهای کیفری با بزه دیده است، تحت عنوان بزه دیدگی دومین مطرح می شود. به عبارت دیگر، بزه دیدگی دومین مهم ترین خلاهای ساختاری در فرایند کیفری است که دسترسی به عدالت را به چالش می کشد. با این حال، بزه دیدگی دومین برای برخی از بزه دیدگان نمود بیش تری دارد که از آن جمله می توان به زنان بزه دیده اشاره کرد. با توجه به اهمیت بزه دیدگی زنان و توجه به این مسئله که زنان از اقشار آسیب پذیر جامعه و بزه دیدگان مستعد محسوب می شوند، این پژوهش درصدد است تا مهم ترین موانع دسترسی به عدالت را برای زنان بزه دیده جرم سرقت در دادسرای ناحیه ۱۵ شهر تهران بررسی کند. از این رو، از میان کلیه زنان بزه دیده جرم سرقت در دادسرای ناحیه ۱۵، ۳۸۴ نفر به عنوان حجم نهایی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه محقق ساخته است که روایی و پایایی آن تایید شد. یافته های آزمون تی نشان می دهد که پنج متغیر پژوهش شامل عدم به رسمیت شناختن بزه دیده، عدم تامین امنیت، عدم حمایت روانی، عدم حمایت مادی و رفتار نابرابر دارای نمره ای بالاتر از میانگین هستند و از این رو، تمامی متغیرها جزء مشکلات اصلی زنان بزه دیده محسوب می شوند. با این حال، از بین پنج متغیر یاد شده به عنوان مهم ترین مشکلات زنان بزه دیده، رفتار نابرابر رتبه یک و عدم حمایت مادی رتبه آخر را کسب کرد.

Keywords:

زنان بزه دیده , دسترسی به عدالت , بزه دیدگی دومین , آزمون تی