بررسی زنای محصن و محصنه در فقه اسلامی و حقوق کیفری ایران

با گسترش تکنولوژی و پیشرفت علوم خصوصا در زمینه ی ارتباطات جمعی بازتاب اجرای احکام کیفری و واکنش های بین المللی بسیار حائز اهمیت است فی الحال مشاهده می شود که احکام جزای اسلامی با فشارهای خارجی دستخوش تغییراتی شده است خصوصا در زمینه مجازات زنای محصن و محصنه در حقوق کیفری ایران در این مورد فقهای اسلامی به چند دسته تقسیم می شوند برخی بر این باورند که حکم رجم کاملا شرعی و دارای مبنای خاصی است که اجرای آن در ید معصوم علیه السلام است و در غیبت اجرایش به حالت تعلیق در آمده است برخی دیگر از صاحب نظران منکر شرعی بودن این عقوبت هستند و آن را ساخته و پرداخته خلیفه دوم می دانند بصورتی که این احکام منسوخ یهودیت بوده و بر اسلام تحمیل شده است . بعضی دیگر از مجتهدین قائل به شرعی بودن این گونه مجازات هستند و اجرای آن را به دست غیر معصوم هم بی اشکال می دانند و بر این باورند که احکام جزائی خصوصا حدود متعلق به زمان خاصی نیستند و این احکام مطلقاند و منوط به حضور معصوم علیه السلام هم نیستند. مجازات جرم زنا به دلیل تفاوت فاحش حداقل مجازات (صد ضربه شلاق) و حداکثر مجازات (رجم ) در نظام کیفری ایران ازاهمیت فوق العاده ای برخوردار است ، چراکه با اندک بی توجهی قاضی پرونده، چه بسامجازات متهم از صد ضربه شلاق به رجم تبدیل گردد. این پژوهش یا روشی توصیفی - تحلیلی به بررسی زنای محصن و محصنه در فقه اسلامی و حقوق کیفری ایران می پردازد.

Keywords:

احصان , محصن , محصنه , رجم , مجازات اسلامی , مجازات کیفری