اثربخشی آموزش شادمانی به شیوه فوردایس در بهبود خلق مثبت و منفی نوجوانان دختر

عدم ثبات خلق در دوره نوجوانی میتواند پیامدهای زیادی را از جمله افسردگی را به دنبال داشته باشد. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش شادمانی به شیوه فوردایس در بهبود خلق مثبت و منفی نوجوانان دختر انجام شد. مطالعه حاضر یک پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش متشکل از کلیه دانش آموزان نوجوان دختر دوره دوم متوسطه شهر یزد در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بود که از بین آنها با شیوه نمونه گیری در دسترس ۳۰ نفر انتخاب و به صورت تصادفی در ۲ گروه ۱۵ نفره (گروه آزمایش و کنترل) جایگزین شدند. گروه آزمایش برنامه مداخله آموزش شادمانی به شیوه فوردایس را در طی ۸ جلسه ۱/۵ ساعته به مدت دوماه ماه دریافت کردند، در حالی که گروه کنترل در طول مدت مداخله هیچ آموزشی را دریافت نکردند. شرکتکنندگان در مراحل آزمایش به پرسشنامه خلق پاناس (۱۹۸۸) پاسخ دادند.داده ها با استفاده از تحلیل کوواواریانس چندمتغیری و با بهره گیری از بسته نرم افزاری SPSS ۲۶ تحلیل شد. نتایج نشان داد آموزش شادمانی به شیوه فوردایس بر خلق مثبت و منفی نوجوان دختر تاثیر مثبت داشته است .(P<۰/۰۰۱) بر اساس یافته های پژوهش پیشنهاد میشود مراکز درمانی از آموزش شادمانی به شیوه فوردایس به عنوان یک روش موثر در بهبود اختلالات خلقی بهره بگیرند.

Keywords:

آموزش شادمانی , خلق , نوجوانان