تاثیر عصاره زنجبیل بر مقاومت مکانیکی و پایداری هیدرودینامیکی نانوساختار اکسید روی

امروزه سنتز سبز نانو ذرات توسط عصاره های مواد طبیعی به علت پایداری بالا به عنوان یکی از حوزه های مهم در فناوری نانو به شمار می آید. در این مقاله، سنتز اکسید روی با استفاده از عصاره گیاه زنجبیل انجام شد تا تاثیر افزودن عصاره بر پایداری مکانیکی و هیدرودینامیکی نانوذرات اکسید روی بررسی شود. مشخصه یابی نمونه ها شامل طیف سنجی انرژی پرتو ایکس، پراش اشعه پرتو ایکس، میکروسکوپ الکترونی روبشی، تخلخل سنجی، پراکندگی نور پویا و پتانسیل زتا به ترتیب جهت بررسی میزان خلوص شیمیایی و تجزیه و تحلیل نوع و درصد عناصر، خواص ساختاری و پایداری مکانیکی، ریخت شناسی، میزان تخلخل و پایداری هیدرودینامیکی انجام شد. نتایج بررسی ها نشان می دهد که استفاده از عصاره بر مورفولوژی نانوساختارها موثر است. همچنین، فاز بلوری نمونه را تغییر می دهد و باعث افزایش پایداری مکانیکی نانوذرات و موجب تثبیت ساختار مزو حفره در نمونه ها می شود. علاوه براین، اگرچه که هر دو نمونه از نظر هیدرودینامیکی در pH خنثی نسبتا پایدار هستند، اما بار سطحی نمونه سنتز شده با روش سبز با روش سل-ژل متفاوت است. به طوریکه پتانسیل زتا نمونه سبز ۱۸/۸ و نمونه دیگر ۱۷/۶- میلی ولت است.

Keywords:

اکسید روی , خواص ساختاری , پایداری مکانیکی , پایداری هیدرودینامیکی , سنتز سبز , عصاره