بهبود کیفیت فیله مرغ با استفاده از بیوپلیمرهای طبیعی

مواد غذایی در طول مدت نگهداری به صورت شیمیایی و میکروبی فاسد شده و غیر قابل مصرف می شوند. از جمله روش های افزایش مدت زمان ماندگاری گوشت پوشش دهی آن است. پوشش های حاوی مواد ضد میکروبی وآنتی اکسیدان، که از انواع بسته بندی های فعال می باشد، به منظور کنترل فساد میکروبی و شیمیایی در مواد غذایی استفاده می شوند. محصولات پروتئینی از جمله گوشت مرغ مستعد آلودگی میکروبی و شیمیایی هستند، لذا استفاده از پوشش ها در نگهداری از گوشت مرغ لازم و ضروری به نظر می رسد. مطالعه حاضر جهت ارزیابی اثر بیوپلیمرهای طبیعی بر ماندگاری فیله مرغ انجام شده است. از جمله رایج ترین بیو پلیمرهایی که در بسته بندی استفاده می شوند می توان به کیتوزان، ژلاتین و نشاسته اشاره کرد. استفاده از پوشش کیتوزان به همراه یا بدون اسانس منجر به افزایش طول عمر فیله مرغ، ماهی و گوشت گاو می شود حتی بر قرمزی رنگ گوشت هم اثر مثبت دارد در صورتی که استفاده از ژلاتین برای گوشت قرمز در طولانی مدت توصیه نمی شود و استفاده توام ژلاتین و کیتوزان می تواند اثرات سودمندی را در کنترل آب از دست رفته در گوشت قرمز در کوتاه مدت داشته باشد و همچنین باعث افزایش طول عمر نگهداری ماهی شود. استفاده از نشاسته تاثیرات مثبتی بر روی میوه ها و فیله ماهی از خود نشان داده است.

Keywords:

فیله مرغ , بیوپلیمر , ژلاتین , کیتوزان , نشاسته