استفاده از ظرفیت بخش تعاونی در قانون اساسی جهت توسعه وقف و نتایج آن در توسعه اقتصادی کشور

جنبه های مثبت اقتصادی امر خیر ماندگار وقف بر کسی پوشیده نیست. وقف در هر مکان و هر زمان و جهت کمک به هر فرد یا افراد نیازمندی ، نیکو و پسندیده می باشد. طبیعی است که با این اوصاف افراد زیادی خواهان انجام این امر نیکو بوده تا ضمن رسیدن به آرامش روحی و حس خوب کمک به هم نوع از نیک نامی و ماندگاری نامشان در جامعه که برای خانواده و بازماندگانشان نیز امری مطلوب و غرور آفرین است برخوردار شوند. در این میان توانایی مالی انجام این کار ( وقف ) مهم ترین قسمت این قضیه است.در این مقاله ضمن توضیح کوتاهی در مورد بخش های اقتصادی که در قانون اساسی کشور ما پیش بینی گردیده است و قالب فعالیت های اقتصادی و درآمدزا را مشخص نموده است به بیان راه کاری که امکان انجام امر خیر وقف برای افراد با درآمدهای متوسط یا در حدود متوسط را نیز فراهم می آورد یعنی استفاده از ظرفیت بخش تعاونی ، می پردازیم. این پژوهش بر اساس مطالعات کتابخانه ای و تجربیات فردی صورت پذیرفته است و با بررسی های انجام شده تاکنون پژوهشی تحت این عنوان صورت نپذیرفته است. فقط چند پژوهش به بیان برخی موضوعات مرتبط با وقف و اقتصاد و تجاری سازی پرداخته اند. یافته های پژوهش نشان می دهد که نه تنها تاکنون از ظرفیت بخش تعاونی برای امر خیر وقف استفاده نگردیده است بلکه خود بخش تعاونی در اقتصاد کشور ما به خصوص در بحث خصوصی سازی های بنگاه های دولتی که در سالیان قبل صورت گرفته است جایگاه بسیار بسیار ضعیفی داشته است.

Keywords:

وقف , اقتصاد , قانون اساسی , بخش تعاونی