امکان سنجی توسعه گردشگری پایدار با تاکید بر نقش مدیریت شهری (نمونه موردی: ویلا شهر طرقبه)

هم اکنون گردشگری یکی از بزرگترین و متنوع ترین صنایع در دنیا به شمار می آید و توسعه سریع آن تغییرات اجتماعی، اقتصادی و محیطی بسیاری را به دنبال داشته و به همین دلیل به یک حوزه مهم مطالعاتی بین پژوهشگران تبدیل شده است.گردشگری نیروی محرکی برای توسعه منطقه ای بیان شده است. گردشگری موفق می تواند باعث بالا رفتن درآمد دولت و منطقه، اشتغال و دریافتی های گردشگر مقصد شود.از نظر اقتصادی، گردشگری بین المللی بیشترین سود را به وجود می آورد. دریافتی های ارزی بدست آمده از گردشگری بیشتر از محصولات نفتی، خودرو و تجهیزات ارتباطی تامین می شود. گردشگری نقش مهمی در انگیزه سرمایه گذاری در زیرساخت ها،پیدایش درآمد برای دولت و تولید اشتغال به صورت مستقیم و غیر مستقیم در سراسر دنیا دارد. ایجاد اشتغال، توسعه پایدار، ارز آوری، تعادل منطقه ای، کمک به صلح جهانی، کمک به سرمایه گذاری در میراث فرهنگی و غیره از جمله دیگر مزایای این صنعت می باشد. با توجه به پتانسیل های مثبت و موجود گردشگری در منطقه ویلاشهر طرقبه در این پژوهش، این منطقه مورد مطالعه قرار گرفت. هدف از این پژوهش، بررسی امکان سنجی توسعه گردشگری پایدار با تاکید بر نقش مدیریت شهری می باشد که به شناسایی توانمندی های گردشگری، شناخت معیارها و مولفه های مناسب برای ارتقا سطح گردشگری منطقه، برنامه ریزی و بهره برداری از جاذبه ها می انجامد. در راستا رسیدن به هدف فوق از روش توصیفی –تحلیلی و باتاکید برجنبه کاربردی ان استفاده شده است. برای آگاهی از هدف مورد نظر پژوهش که بررسی امکان سنجی توسعه گردشگری پایدار با تاکید بر نقش مدیریت شهری می باشد به توزیع ۳۸۴ عدد پرسشنامه بین گردشگران، ساکنان، شهروندان و متخصصان اقدام و از روش های آماری برای تجزیه و تحلیل آنها استفاده شده است. همچنین مطالعات اسنادی، مصاحبه و ... برای دستیابی به اهداف و نتایج پژوهشی مورد تاکید بودند. در پایان با استفاده از روش های تجزیه و تحلیل چند متغیره نظیر (رگرسیون) و مدلSWOT به تحلیل نقش عوامل درونی و بیرونی در امکان سنجی توسعه گردشگری پایدار با تاکید بر نقش مدیریت شهری و ارائه راهبردهای مدیریتی مناسب برای توسعه گردشگری استفاده شده است و با کمک مدل QSPM راهبرد بهینه و مناسب انتخاب شد.