رابطه سلامت اجتماعی سالمندان با نگرش های صمیمانه با توجه به نقش واسطه ای احساسات مثبت نسبت به همسر

مقدمه: ایران در مرحله گذار ساختار سنی قرار گرفته است و  تامین سلامت سالمندان در چندین دهه بعد، از مهم ترین چالش های نظام سلامت خواهد بود. از این رو، پژوهش حاضر با هدف رابطه سلامت اجتماعی سالمندان بر اساس نگرش­های صمیمانه با توجه به نقش واسطه­ای احساسات مثبت نسبت به همسر انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه ­آماری شامل تمامی سالمندان شهر تهران در سال ۱۴۰۰ بود. تعداد ۲۹۸ نفر از جامعه مذکور به روش ­نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند و مقیاس نگرش به صمیمیت (آمیدون، کومار و تریدول، ۱۹۸۳)، پرسشنامه سلامت اجتماعی (کییز، ۲۰۰۴) و پرسشنامه احساس مثبت (الیری، فینچام و تورکویتز، ۱۹۷۵) را تکمیل کردند. داده­ها با استفاده از تحلیل مسیر معادلات ساختاری در نرم افزار ایموس (Amos) تحلیل شدند. یافته­ ها: یافته ­ها نشان داد که اثر مستقیم سلامت اجتماعی بر نگرش­های صمیمانه به صورت مثبت معنادار است (۰۵/۰>P). نتایج حاصل از بررسی نقش میانجی­گری احساسات مثبت نسبت به همسر نیز نشان داد که احساسات مثبت نقش میانجی­گری معنی­داری در رابطه بین نگرش­های صمیمانه با سلامت اجتماعی دارد (۰۵/۰P<). نتیجه­ گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که نگرش­های صمیمانه به طور مستقیم، و احساسات مثبت نسبت به همسر به صورت غیرمستقیم بر سلامت اجتماعی سالمندان موثر بوده است. بنابراین، پیشنهاد می­شود که مراکز بهداشت روان در بررسی سلامت اجتماعی سالمندان به نگرش­های صمیمانه و احساسات مثبت به همسر آنها نیز توجه داشته باشند.

Keywords:

Social Wellbeing , Intimate Attitudes , Positive Feelings towards Spouse , سلامت اجتماعی , نگرش های صمیمانه , احساسات مثبت