اثر بخشی آموزش کارکردهای اجرایی بر تکانشگری کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیشفعالی

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش کارکردهای اجرایی بر تکانشگری کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی انجام شده است. روش این پژوهش ازنظر هدف کاربردی وازلحاظ شیوه اجرا وگردآوری داده ها، از نوع نیمه آزمایشی باپیش آزمون-پس آزمون وگروه آزمایش وکنترل بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعال ۷ تا ۱۲ سال مراکز مشاوره در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۲در شهرستان نجف آباد بودند که ۳۶ نفر ازمیان آن ها با روش نمونه گیری هدفمند و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۸ نفرهی آزمایش و کنترل گمارده شدند. دراین پژوهش،برای جمع آوری داده ها ابتدا هر دوگروه پرسشنامه خودکنترلی تکمیل شد. سپس جلسات آموزشی کارکردهای اجرایی فیشر وهمکاران درگروه آزمایش اجراشد.برای تجزیه وتحلیل داده ها ازآزمون تحلیل کواریانس به وسیله نرم افزارspss۲۶ استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده های آماری نشان داد که بین گروه آزمایش که تحت تاثیر آموزش کارکردهای اجرایی قرار گرفتند و گروه کنترل که تحت هیچ گونه آموزشی قرار نگرفتند، حداقل بین دو گروه در میزان میانگین تعدیل شده تکانشگری با یکدیگر تفاوت معناداری وجود دارد. بنابراین مشخص شد که آموزش کارکردهای اجرایی بر تکانشگری کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه وبیش فعال اثربخش است .(p<۰/۰۰۱)

Keywords:

کارکردهای اجرایی , تکانشگری , نقص توجه , بیش فعالی