بررسی جذب و کارایی مصرف نور در کشت مخلوط افزایشی ترخون (Artemisia dracunculus L.) و بومادران (Achillea millefoliun L.)

بهمنظور بررسی نقش کشت مخلوط افزایشی ترخون و بومادران جهت بهبود کارایی مصرف نور آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با ۳ تکرار در سال زراعی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ اجرا شد. تیمارها شامل الگوی کاشت (۱- کشت خالص اسطوخودوس، ۲- کشت خالص بومادران و ۳- کشت مخلوط افزایشی دو گیاه ترخون (گیاه اصلی) و بومادران (گیاه همراه)) بود. نتایج نشان داد که مجموع شاخص سطح برگ دو گیاه در کشت مخلوط بطور معنیداری بالاتر از کشت خالص هر دو گیاه بود. به دلیل همپوشانی کانوپی دو گیاه در الگوی کشت مخلوط، میزان تشعشع فعال فتوسنتزی جذب شده طی فصل رشد در تیمار مخلوط بالاتر از کشت خالص دو گیاه بود. LER بر حسب تشعشع در کشت مخلوط بالاتر از یک بود که نشان دهنده برتری کشت مخلوط می باشد. بالاترین کارایی مصرف نور (۱/۱ میلی گرم بر مگاژول) مربوط به گیاه بومادران در شرایط کشت مخلوط بود. بطور کلی، نتایج تایید نمود که کشت مخلوط دو گیاه میتواند راهکار مناسبی برای استفاده کاراتر از نور و بهبود جذب و کارایی مصرف نور در دو گیاه باشد.

Keywords:

تشعشع فعال فتوسنتزی , جذب نسبی , شاخص سطح برگ , نسبت برابری زمین