‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬ اثربخشی روش تدریس معکوس در پیشرفت تحصیلی و انگیزه تحصیلی دانش آموزان ابتدایی چالوس

این تحقیق با هدف اصلی بررسی اثربخشی روش تدریس معکوس در پیشرفت تحصیلی و انگیزه تحصیلی دانش آموزان ابتدایی چالوس انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهر چالوس در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ به تعداد ۵۴۹۲ نفر می باشد؛ که با بهره گیری از نوع پژوهش تعداد ۳۰ نفر به عنوان جامعه نمونه و به روش نمونه گیری دردسترس برگزیده شدند. ابزارهای مورد استفاده عبارتند از: آزمون های سه گانه اندازه گیری؛ مهارت حل مسئله، نسبت و تناسب که بر اساس اهداف درسی که در کتاب راهنمای تدریس ریاضی ششم منتشر شده، تدوین شده و روایی آن مورد تایید استاد راهنما قرار گرفت؛ و پرسشنامه انگیزه تحصیلی هارتر (۱۹۸۰) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها پس از جمع آوری داده ها، در رایانه تحت برنامه SPSS۲۴ ثبت و از آمار توصیفی که شامل توزیع فراوانی و درصد آن استفاده شد و در بخش آماراستباطی نیز به منظور پیداکردن تاثیر استفاده از یادگیری معکوس بر پیشرفت تحصیلی و انگیزه تحصیلی از آزمون t مستقل استفاده گردید. استفاده از شیوه تدریس کلاس معکوس در ارتقای پیشرفت تحصیلی و انگیزه تحصیلی دانش آموزان ابتدایی چالوس موثر است؛ با توجه به اثربخشی شیوه تدریس کلاس معکوس به معلمان پیشنهاد می شود تا در روند تدریس استفاده کنند.

Keywords:

اثربخشی , روش تدریس , پیشرفت تحصیلی , دانش آموزان , چالوس