اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر افزایش امید به زندگی و تاب آوری مادران کودکان استثنایی

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر افزایش امید به زندگی و تاب آوری مادران کودکان استثنایی میباشد. برای دست یابی به این هدف نمونه ای مشتمل بر ۳۰ نفر از مادران دارای کودک استثنایی بود که در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر)، که بهصورت هدفمند انتخاب و درگروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند انتخاب و پرسشنامه های تاب آوری کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) و امیدواری اشنایدر (۱۹۹۸) را تکمیل کردند. در نهایت یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد درمان شناختی رفتاری به میزان قابل ملاحظه ای باعث افزایش امید به زندگی و تاب آوری در مادران کودکان استثنایی میشود.

Keywords:

درمان شناختی رفتاری , امید به زندگی , تاب آوری , مادران کودکان استثنایی