تاثیر منبع کنترل بر تصمیمات سرمایه گذاران در بورس اوراق بهادار تهران با توجه به درجه ریسک پذیری آن ها

سرمایه گذاری بهینه در بازار رقابتی امروز، نیازمند اتخاذ تصمیمات عاقلانه در بازار سرمایه از جانب سرمایه گذاران است. این امر منوط به شناسایی و اولویت بندی مولفه های مهم تاثیرگذار بر رفتار تصمیم گیری سرمایه گذاران است. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر منبع کنترل بیرونی و درونی بر سبک های تصمیم گیری (عقلایی، وابستگی، آنی، شهودی و اجتنابی) سرمایه گذاران در بورس اوراق بهادار تهران با توجه به درجه ریسک پذیری آن ها صورت گرفته است. این پژوهش از نظر هدف بنیادی، تجربی و از نظر ماهیت توصیفی- پیمایشی است. جمع آوری اطلاعات در این پژوهش از طریق پرسشنامه بوده است و عمل توزیع پرسشنامه میان اعضا نمونه از طریق نمونه گیری تصادفی انجام گرفته است. جامعه آماری شامل کلیه سرمایه گذارانی است که در بورس اوراق بهادار تهران دارای کد بورسی هستند. برای آزمون فرضیه ها از نرم افزار آماری اسمارت پی.ال.اس استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان می دهد که منبع کنترل درونی با توجه به درجه ریسک پذیری سرمایه گذاران تاثیر مثبت و معناداری بر سبک تصمیم گیری وابستگی دارد و در مقابل تاثیر آن بر سبک های عقلایی، آنی، شهودی و اجتنابی غیر معنادار است. هم چنین منبع کنترل بیرونی با توجه به درجه ریسک پذیری سرمایه گذاران تاثیر مثبت و معناداری بر سبک آنی دارد و در مقابل تاثیر آن بر سبک عقلایی، وابستگی، شهودی و اجتنابی غیر معنادار است.

Keywords:

Behavioral Finance , Investor Decisions , Internal Locus of Control , External Locus of Control , Investor Risk Level. , مالی رفتاری , تصمیمات سرمایه گذاران , منبع کنترل بیرونی , منبع کنترل درونی , درجه ریسک پذیری سرمایه گذاران.