ژنوشیمی و تعیین محیط زمین ساختی توده های کابروبی بخشی از پهنه سنندج -سیرجان

سنندج- سیرجان باریکه ای از جنوب باختری ایران میانی است که در بلافصل شمال خاوری راندگی اصلی زاگرسقرار دارد. پیروی از روند ساختمانی زاگرس, نبود نسبی سنگ های آتشفشانی دوره ترشیری، محدودیت گسترش سنگ هایترشیری، فراوانی نفوذی های گرانیتی - دیوریتی مزوزوییک و سنوزوییک. فراوانی نسبی سنگ های آذرین بیرونی پالئوزوییک(سیلورین- دونین - پرمین)، عملکرد احتمالی رویدادهای زمین ساختی پیش از پرمین. و سرانجام دگرگونی به نسبتپیشرفته جنبش های سیمرین پیشین از ویژگی های بارز سنندج - سیرجان است. در این پژوهش سعی شده است تا باتلفیق داده های ژئوشیمیایی بخشی از پهنه سنندج-سیرجان. توده های گابرویی مختلف را مورد بررسی فرار داده و محیطتکتونیکی همخوان با داده های ژئوشیمیایی ارائه گردد. براساس تفسیر داده های زئوشیمیایی، ماهیت ماگمای مادر توده هایگابرویی، عمدتا در محدوده کالک آلکالن تا تولئیتی قرار می گیرند. همچنین با توجه به تفسیر نمودارهای عنکبوتی غنیشد گی LILE نسبت به HSFE مشاهده می شود که بیانگر ماگماتیسم مرتبط با فرورانش است. همچنین بی هنجاریمثبت Sr و بی هنجاری مثبت K, Ti, Nb و تهی شدگی عناصر HFSE در نمودار بهنجار شده به گوشته اولیه و مورب،نشانه ای از ویژگی های ژئوشیمیایی مربوط به سنگ های درون صفحه ای است.

Keywords:

کابرو , کالک آلکالن , توالئیتی , HFSE , LILE , فرورانش , درون صفحه ای