در پژوهش حاضر با روش اقدام پژوهی
اختلال نوشتاری در یکی از دانش آموزان پایه سوم
ابتدایی دبستان شاهد حضرت رقیه ( س) شهر نهبندان مورد بررسی و مداخله قرار گرفته است. اینجانب سمیرا سورگی در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ با دانش آموزی مواجه بودم که دارای اختلال در املا نویسی بود.دانش آموز مورد مطالعه در این پژوهش دارای
اختلال نوشتاری و مشکلاتی از قبیل جا انداختن و جا به جا نوشتن حروف بوده و راهکارهایی ازجمله بیان کلمات برای دانش آموز و بازگو کردن دانش آموز با رعایت توالی آنها، بسط دادن یک کلمه در گروه برای تقویت حافظه شنیداری دانش آموز و دادن دستور العمل ها به دانش آموز جهت تقویت تمرکز شنیداری و دیداری وی مدنظر قرار دادم. استفاده از ضبط صوت نیز برای ذخیره سازی صدای خود دانش آموز جهت تقویت تمرکز دیداری و افزایش عملکرد وی در نوشتن املاهای بدون غلط استفاده شد. در نهایت پس از انجام اقدامات و گام های پیش بینی شده و راهکارهای رفع اختلال نوشتن، دانش آموز مورد نظرم از بین ۴۰ کلمه فقط ۳ کلمه را اشتباه نوشت و این نتیجه با معیار و ملاک های تعیین شده برابری می کرد. روش های مورد استفاده در این پژوهش با تلفیق با شیوه های دیگر درمان
اختلال نوشتاری می تواند به عنوان یک راهکار موثر و مفید برای حل مشکل وی در طی سال تحصیلی مورد استفاده قرار گیرد.