بررسی رابطه بین مهارت پرسشگری با درگیری تحصیلی دانش آموزان

یادگیری از طریق روش فعال در پرورش اعتماد به نفس دانش آموزان بسیار موثر است سبب درگیری تحصیلی بیشتر آنان شده و مهارت پرسشگری و حل مسئله دانش آموزان را تقویت مینماید دانش آموزان موفقیتها و حمایت را در گروه تجربه می کنند و زمانی که دانش آموزان دیگر از آنها سوال میپرسند و به مشارکت آنها احتیاج دارند خود را با ارزش احساس می کنند به همین دلیل روحیه پرسشگری در آنها افزایش مییابد چراکه مهمترین شکل تعامل انسانی ارتباطی است که بر مبنای پرسش و پاسخ پیریزی میشود ،بنابراین پرسشگری به عنوان یک مهارت در تمامی سطوح تعامل اجتماع موردنیاز است. پرسشگری عنصری کلیدی در فرایند یادگیری است و به دانش آموزان کمک میکند تا از طریق ترکیب دانش قبلی و اطلاعات جدید خود هدایت یادگیری خویش را به دست بگیرند پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه بین مهارت پرسشگری با درگیری تحصیلی دانش آموزان انجام گرفت لذا از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ ،روش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه مورد مطالعه پژوهش را دانش آموزان شهر مریوان تشکیل داد که ۱۲۰ نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند در این پژوهش برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه مهارت پرسشگری چند بعدی بک و جی ساپ (۲۰۰۴) و پرسشنامه درگیری تحصیلی پینتریچ و دیگروت (۱۹۹۴)، استفاده شد و پایایی آن از طریق از طریق آلفای کرونباخ محاسبه شد به ترتیب ۷۷ و ۰٫۷۸ بود و روایی آن از طریق نظرخواهی از اساتید و متخصصان تایید گردید. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای آماری از شاخصهای آمار توصیفی میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی (کولموگرف اسمیرونوف، ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد میزان ضریب همبستگی پیرسون مهارت پرسشگری با درگیری تحصیلی دانش آموزان (۲۰٫۶۴۵) مقدار قوی و مثبت و دارای جهت مستقیم میباشد یعنی با افزایش(بهبود) میزان مهارت پرسشگری با درگیری تحصیلی دانش آموزان افزایش مییابد و بلعکس.

Keywords:

مهارت , پرسشگری , درگیری تحصیلی دانش , آموزان مدرسه کلاس درس.