بررسی اثربخشی آموزش مهارت اجتماعی بر نشاط ذهنی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش مهارت اجتماعی بر نشاط ذهنی دانش آموزان انجام گرفت. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی از نوع همبستگی میباشد جامعه مورد مطالعه پژوهش را دانش آموزان شهر مریوان تشکیل داد ابزار گردآوری دادهها شامل پرسشنامه نشاط ذهنی ریان و فریدریک (۱۹۹۷) بود که پایایی آن از طریق روش کودر ریچاردسون محاسبه شد که در پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب ۰٫۷۶ و ۰٫۸۰ بود و روایی آن از طریق نظرخواهی از معلمان مدرسه تایید شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای آماری کولموگرف اسمیرونوف، همبستگی پیرسون، آزمون t همبسته استفاده گردید. نتایج نشان داد نمره میزان نشاط ذهنی دانش آموزان در پیش آزمون ۲۳٫۶۰ بود به ۳۱٫۷۰ افزایش یافته است و این افزایش از نظر آماری نیز معنادار میباشد (۰٫۰۰۵=P). در واقع بین دانش آموزانی که مهارت اجتماعی را آموزش دیده اند با دانش آموزانی که این آموزش را ندیده اند در میزان نشاط ذهنی آنها تفاوت معناداری وجود دارد.

Keywords:

مهارت اجتماعی , نشاط ذهنی , دانش آموزان , مدارس , دوره ابتدایی.