هدف از آموزش تاریخ در مدارس

قرآن کریم انسانها را چهارده بار به مطالعه تاریخ دعوت کرده است ،(هفت بار بصورت امر و هفت بار بهصورت استفهام انکاری که بار تاکیدی دارد) و در هر بار تقریبا با یک مضمون،انسان ها را به گردش روی زمین و مطالعه احوال ملت های سابق دعوت کرده است .قرآن در این سطح به انسان امکان می دهد با عقل خود و روش ها و بینش های متعدد و متکثر که در طول زمان شکل می گیرند به مطالعه تاریخ بپردازد.در این مقاله به روش توصیفی - تحلیلی ،ضمن بیان ضرورت آموزش تاریخ و نقش آن در هویت و وحدت ملی ،به روش های متداول آموزش تاریخ در ایران و کشورهای انگلستان،استرالیا،هندوستان و پاکستان پرداخته شده است .سعی شده است ضمن بررسی آموزش تاریخ در دیگر کشورها،آموزش آن در ایران نیز مورد بازنگری و تجدیدنظر قرار گیرد.استفاده از روشهای متعدد در یادگیری به همان اندازه که در یادگیری علوم لازم است در یادگیری تاریخ نیز مهم است .دانش حقایق دیدگاه معلم را به سوی حقایق علی و معلولی هموار می کند. معلم می تواند در روش تدریس ،داستانگویی و روش سخنرانی را آزمایش کند.به منظور گسترش رفتار و مهارتها،تعدادی از روشها از قبیل روش پروژه،روش حل مسئله ،روش مباحثه ای،روش منبع محور و تکلیف محور،روش از برکردن گروهی و...می تواند سودمند باشد.از مهم ترین روشهای تدریس آموزش تاریخ می توان به این روشها اشاره کرد: روش کتاب درسی ،روش داستانگویی ،روش زندگی نامه ،روش سخنرانی ،روش گفت وگو،روش پرسش و پاسخ ،روش دیکته گرفتن از یادداشت ها،روش تکلیف محور،روش بحث محور(مباحثه ای)، روش منبع محور یا روش سنتی مراجعه به منابع .

Keywords:

آموزش تاریخ , مدارس , دانش آموزان , باستان , کتاب تاریخ , نظام آموزشی