اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر تعارضات زناشویی و تنظیم هیجان زوجین دارای تعارض

مطالعه حاضر با هدف تبیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری در تعارضات زناشویی و تنظیم هیجان زوجین دارای تعارض انجام شد. روش پژوهش کاربردی از نوع نیمه آزمایشی با (طرح پیش آزمون – پس آزمون) گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه زوجین شهر تهران در سه ماهه اول سال ۱۳۹۹ تشکیل می دادند که به دلیل تعارضات زناشویی به مراکز مشاوره روانشناختی و و بهزیستی مراجعه کرده بودند. از میان جامعه آماری پژوهش حاضر، نمونه‫ای به حجم ۳۰ زوج به روش نمونه‫گیری هدفمند، با استفاده از پیش آزمون و پس آزمون و لحاظ کردن ملاک های ورود و خروج شامل عدم مصرف داروهای روانپزشکی، عدم بیماری جسمی، زندگی مشترک و رضایت اگاهانه از ورود به پژوهش انتخاب شدند. و به صورت تصادفی به دو گروه ۱۵ نفره‫ی کنترل و آزمایش اختصاص یافتند. سپس گروه آزمایش تحت هشت جلسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری قرار گرفت. در این مدت گروه کنترل هیچگونه مداخله ی روانشناختی و دارویی را دریافت نکرد. در ابتدا و انتهای مداخله هر دو گروه پژوهش توسط پرسشنامه‫های تنظیم هیجان گراس و جان (۲۰۰۳) و مقیاس تعارضات زناشویی ترابی و ثنایی (۱۳۷۵) مورد ارزیابی قرار گرفتند. به منظور تجزیه‫وتحلیل داده ها، از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کواریانس، برای آزمون فرضیه ها) استفاده شد. نتایج نشان داد که درمان‫شناختی رفتاری در تعارضات زناشویی و تنظیم هیجان زوجین دارای تعارض با اثربخشی معناداری همراه است. ‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬

Keywords:

تعارضات زناشویی , تنظیم هیجان , درمان شناختی رفتاری , زوجین. ‬‬‬‬