شناسایی چالش های آموزش در فضای مجازی در پی شیوع ویروس کرونا

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 69

This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JRPE-4-28_027

تاریخ نمایه سازی: 26 شهریور 1402

Abstract:

با شیوع ویروس کرونا و به دنبال آن تعطیلی مراکز آموزشی، دست اندرکاران نظام آموزشی خود را موظف دیدند تا با استفاده از نرم افزارها و ابزارهای مختلف جریان آموزش را از طریق فضای مجازی دنبال کنند. اما به دلیل نبود زیرساخت ها و امکانات لازم چه در بحث طراحی و چه اجرا با چالش های جدی رو به رو شدند. از این رو، پژوهش حاضر با هدف شناسایی چالش های آموزش در فضای مجازی در پی شیوع ویروس کرونا انجام شد. روش پژوهش حاضر، توصیفی- تحلیلی و ابزار گردآوری اطلاعات، کتابخانه ای و متن کاوی است. در این پژوهش ادبیات و سوابق موضوع تحقیق با مراجعه به مقالات علمی/ پژوهشی و سایر مقالات منتشره مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. آموزش از طریق رسانه های الکترونیکی یک نیاز در جهت گسترش افزایش بهره وری در یادگیری است با ظهور فناوری های جدیدی همچون رایانه، اینترنت، شبکه های اجتماعی و. . . ، جوامع بشری با چالش های جدید و جدی در همه عرصه های آموزشی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی رو به رو شده اند. که باتوجه به پیشرفت های چشمگیر در عرصه های علمی و فناوری و دسترسی میلیون ها کاربر در تمام جهان به رسانه های الکترونیکی مجازی باعث شده است که این رسانه ها به دلیل کارکردها و تعاملات گسترده خود مورد توجه افراد زیادی قرار بگیرند.در مجموع بررسی های انجام شده می توان گفت که آموزش مجازی در ایران به دلیل آنکه تا قبل از بحران کرونا به صورت جدی دنبال نشده بود و زیرساخت های آن نیز فراهم نبود، در طراحی و اجرا با چالش های اساسی روبه رو شده است که موفقیت آن را کمرنگ می کند. از سویی دیگر، بحران کرونا می تواند فرصتی برای شناسایی ضعف ها، کمبودها و نقص های زیرساختی در این زمینه و نمایان ساختن عدم توازن در توزیع زیرساخت های مورد نیاز در بخش اینترنت و شبکه های تلویزیونی به خصوص در مناطق دور از دسترس و محروم و شناسایی این کمبودها و تلاش در جهت برطرف کردن آن ها باشد و این به مثابه رشد و تعالی در این زمینه و جنبه مثبت شرایط به وجود آمده و خود نقطه آغازی برای تداوم و ارتقاء کیفیت بحث آموزش مجازی در آینده است.

Authors

فرزانه گوهری صدقیانی

دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران

نیره فضل اللهی

کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، تهران، ایران